Jak ważny z punktu widzenia bezpieczeństwa jest stan techniczny pojazdu wie każdy kierowca i właściciel pojazdu. Badanie stanu zawieszenia w samochodzie to bardzo istotna kwestia, bezpośrednio związana z Twoim, czyli użytkownika pojazdu bezpieczeństwem. Niewątpliwie sam jesteś w stanie ocenić, że zawieszenie Twojego auta przestało działać jak należy, jednak często jest to już “ostatni dzwonek” do naprawy. Podpowiadamy, jak dokładnie powinny przebiegać badania zawieszenia twojego samochodu na stacji diagnostycznej. 

Jakie elementy znajdują się w zawieszeniu auta?

 Zawieszenie samochodu powinno działać elastycznie podczas jazdy po nierównościach nawierzchni drogi. Prawidłowo działające zawieszenie tłumi drgania mas resorowanych i nieresorowanych. W zawieszeniu pojazdu wyróżnia się:

• elementy sprężyste ( resory piórowe, sprężyny śrubowe, drążki skrętne, poduszki pneumatyczne)
• elementy tłumiące (tłumik cierne, hydrauliczne, pneumatyczno - hydrauliczne, pneumatyczne)
• elementy prowadzące (wahacze, drążki reakcyjne)
• ograniczniki ruchu 

Co sprawdza się podczas badania?

 Podczas badania zawieszenie sprawdza się opory tarcia związane z ugięciem i rozprężeniem (czyli ograniczniki ruchu), luzy połączeń sworzniowych, przegubowych i łożysk. Kontroluje się stan elementów sprężystych oraz amortyzatorów. Opory tarcia oraz jego elementów sprężystych określa się wartościami określonymi przez producenta pojazdu. Wyznacza się je przez pomiar ugięcia zawieszenia pod wpływem znanego obciążenia pionowego i czasu, w jakim zmiana następuje. Różnica sztywności obu zawieszeń jednej osi nie może przekraczać 10%. Do badań wykorzystuje się specjalistyczny sprzęt diagnostyczny.

 Z kolei na szarpakach ocenia się luzy w połączeniach. Równocześnie ocenia się elementy tłumiące, stan ich zamocowania, kompletność. Sprawdza się pod kątem ewentualnych wycieków amortyzatory hydrauliczne. Tutaj należy przypilnować, aby przed badaniem usunąć luzy w konstrukcji oraz doprowadzić ciśnienie w kołach do zalecanych przez producenta wartości. Jeśli diagnosta tego nie wykona, badania mogą być niemiarodajne. 

Metody badań sprawności amortyzatorów

Do badania tłumienia wykorzystuje się dwie metody - drgań swobodnych albo drgań wymuszonych. Stan amortyzatorów ocenia się na podstawie porównania liczby zarejestrowanych półokresów drgań nadwozia z wynikami wzorcowymi, ustalonymi dla danego modelu auta. Należy pamiętać, że najmniej miarodajna jest metoda drgań swobodnych, dająca wynik tylko w przybliżeniu.

Metoda drgań wymuszonych jest metodą, która pozwala dokładnie określić stan amortyzatora hydraulicznego za pomocą sekwencji impulsów powtarzanych z określoną częstotliwością. Dzięki temu można ocenić czy podczas przejeżdżania przez nierówności wklęsłą, czyli dziurę czy koleinę na drodze nie powodował przemieszczania się całego nadwozia, tak samo, jak najazd na każdą wypukłość na jezdni nie może powodować unoszenia się nadwozia. Wszystkie wymogi, dotyczące wartości amortyzatorów hydraulicznych wynikają z kwestii bezpieczeństwa jazdy.

Należy pamiętać, że optymalna przyczepność między bieżnikiem kół a nawierzchnią pozwala na utrzymanie stabilnego ruchu samochodu. Stąd każda zmiana w przyczepności i pionowym obciążeniem koła  ma na bezpieczeństwo jazdy negatywny wpływ. Stąd też większość nowoczesnych auta konstrukcję hydrauliczną uzupełniono o element gazowy, mający zapewnić odpowiednią sprężystość amortyzatora i pionową sztywność zawieszenia, co jednak całkowicie wyeliminowało metodę drgań swobodnych z badań tego typu elementu.

Autor artykułu Artykuł został przygotowany przez firmę Autoserwis Fast-Trans z Poznania specjalizującej się w pomocy drogowej i naprawie aut osobowych, dostawczych i ciężarowych.