Na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Wrocławskiej w Legnicy odbyła się uroczystość odsłonięcia tabliczki na grobie chorążego Kazimierza Lizonia, który odtąd oficjalnie figuruje jako grób weterana wojennego. Bohater walk o wolność i niepodległość Ojczyzny został upamiętniony dzięki staraniom Grzegorza Majewskiego rodzin i władz Gminy Kunice.

Wójt Kunic: „Chwała bohaterom, którzy walczyli za naszą wolność”

Podczas uroczystości głos zabrał Krzysztof Błądziński, wójt gminy Kunice.

Spotykamy się dziś, aby uhonorować niezwykłego człowieka, który jako żołnierz Wojska Polskiego walczył o naszą wolność. Został odznaczony wieloma medalami, w tym najwyższym – Krzyżem Virtuti Militari. W naszej pamięci pozostanie jako ten, który za Ojczyznę oddał własną krew. Po wojnie Kazimierz Lizoń nadal angażował się w walkę o wolną Polskę i zapisał się w historii gminy Kunice jako inicjator wielu działań, które do dziś budują naszą tożsamość. Jestem mu za to bardzo wdzięczny. Dziękuję także panu Józefowi Baranowi, który przypominał nam, jak wielką rolę odegrał pan Kazimierz i wskazał drogę, aby uczcić jego pamięć. Chwała bohaterom, którzy walczyli za naszą wolność – powiedział podczas uroczystości Krzysztof Błądziński, wójt gminy Kunice.

Wnuk bohatera: „Dziadek był prekursorem orlików”

W wydarzeniu uczestniczyła także rodzina Kazimierza Lizonia  - trzej wnukowie i prawnuk. Nie kryli wzruszenia, wspominając żołnierza i społecznika.

To, co dziś przeżywamy, jest dla naszej rodziny czymś wyjątkowym. Chciałbym serdecznie podziękować wszystkim, od przedstawicieli ministerstwa, przez władze wojewódzkie i samorządowe, aż po lokalne społeczności, za pamięć i wsparcie. Znałem dziadka i wiem, ile trudnych doświadczeń niosła jego droga. Mimo tych perturbacji rodzinnych pozostaje dla nas wzorem. A z bardziej pogodnych wspomnień, dziadek był w pewnym sensie prekursorem orlików, bo w Spalonej powstało pierwsze boisko, które stworzył z myślą o młodzieży. To pokazuje, jak bardzo dbał nie tylko o Polskę, ale i o lokalną społeczność – mówił Zbigniew, wnuk Kazimierza Lizonia.

Bohater, którego pamięć przetrwa

Kazimierz Lizoń urodził się w 1898 roku. Jako młody człowiek wstąpił do Legionów Polskich i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W sierpniu 1939 roku ponownie zgłosił się do wojska, bronił Gdyni i Oksywia, po czym trafił do niemieckiej niewoli. Przebywał w obozach m.in. w Stargardzie i Gross-Born, skąd udało mu się uciec. Następnie został zesłany przez sowietów do obozu w Ufie.

W 1941 roku wstąpił do 2. Korpusu Polskiego generała Andersa i przeszedł z nim szlak bojowy przez Irak, Egipt i Włochy, walcząc pod Monte Cassino. Za odwagę i służbę Ojczyźnie został odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz Orderem Virtuti Militari.

 

[FOTORELACJA]22749[/FOTORELACJA]

Po wojnie wrócił do Polski. W 1956 roku osiedlił się w Kunicach, a następnie w Spalonej, gdzie prowadził gospodarstwo i działał społecznie, zapisując się w pamięci mieszkańców jako człowiek oddany sprawom wspólnoty. Zmarł w Legnicy w latach 70. i spoczął na Cmentarzu Komunalnym. Dziś jego grób oznaczony tabliczką Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny, stał się miejscem pamięci i dumy mieszkańców regionu.

Niektórzy uczestnicy uroczystości byli zdziwieni, że na grobie chorążego znajduje się orzeł bez korony. Grzegorz Majewski, inicjator oznaczenia grobu Kazimierza Lizono, wyjaśnia, że jest to Orzeł Legionów Piłsudskiego, który nie miał korony.