Uczniowie SP nr 1 przygotowali patriotyczną wieczornicę o powstaniu wielkopolskim. Wśród zaproszonych gości znaleźli się członkowie rodzin powstańców. Emocjonalny wieczór zakończył się wspólnymi wspomnieniami.

Szkoła Podstawowa nr 1 w Legnicy jest najstarszą szkołą w naszym mieście. Warto przypomnieć, że 19 grudnia 1968 roku zostało nadane placówce imię Powstańców Wielkopolskich. Od tamtej pory, zarówno dyrekcja, pedagodzy jak i sami uczniowie kultywują wspomnieniową tradycję jedynego zwycięskiego polskiego powstania.

Nie inaczej było dziś. Mieliśmy okazję wziąć udział w wyjątkowo kameralnym i wzruszającym spotkaniu w murach placówki. Wieczornica o powstaniu wielkopolskim zgromadziła dyrekcję i grono pedagogiczne SP nr 1, prezesa Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego Czesława Kowalaka, członków rodzin powstańców oraz przedstawicieli Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.

Na wstępie Czesław Kowalak podzielił się ze zgromadzonymi osobistą refleksją. - Ze szczerym sentymentem przekraczam próg tej szkoły, bo w 1957 roku była pierwszym miejscem mojej pracy zawodowej - wspominał. - W jej murach czułem się jak na pedagogicznym poligonie. Tym bardziej cieszy mnie fakt, że placówka nosi imię Powstańców Wielkopolskich, a jej uczniowie rokrocznie odwiedzają groby poległych bohaterów i przygotowują historyczne wieczornice. [FOTORELACJA]5885[/FOTORELACJA]

Kowalak zaznaczył także, że w Legnicy mieszkało aż 38 Powstańców Wielkopolskich, natomiast na cmentarzu przy ul. Wrocławskiej zostało pochowanych 24. - Przyznaję, że nie wszystkie mogiły naszych wielkopolskich bohaterów udało mi się odkryć na terenie naszej nekropolii - dodał Czesław Kowalak. - Ma to związek z przestrzeganiem zasad dotyczących prywatności, ale jeśli władze miejskie udostępniłyby nam informacje o wszystkich pochowanych w Legnicy Powstańcach Wielkopolskich, to moglibyśmy uhonorować ich pamięć.

Najbardziej wzruszającym momentem podczas wieczornicy był program przygotowany przez uczniów placówki pod okiem polonistki Alicji Zarzyckiej i Sebastiana Sarnowskiego. Uczniowie śpiewali powstańcze pieśni, recytowali patriotyczne wiersze, a zakorzenione w sercach gości wspomnienia wywołały łzy wzruszenia na niejednej twarzy.