Spotkanie z Edwardem Wiśniewskim w Legnickiej Bibliotece Publicznej im. Tadeusza Gumińskiego

[CGK]241[/CGK]

We wtorek 29 października o godzinie 17:00 w Legnickiej Bibliotece Publicznej im. Tadeusza Gumińskiego odbędzie się spotkanie z Edwardem Wiśniewskim, emerytowanym pedagogiem, laureatem licznych nagród oraz przewodnikiem miejskim i sudeckim. Wstęp wolny.

Edward Wiśniewski, odznaczony tytułem „Honorowego Obywatela Miasta Legnicy” w 2024 roku, to postać znana ze swojej wieloletniej działalności na rzecz promocji regionu. Jako aktywny działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Legnicy, nieustannie propaguje walory turystyczne miasta i okolic. Jego pasja do turystyki zaowocowała organizacją wielu imprez, w tym szlaków turystycznych i opracowaniem map regionu. Jest autorem wielu publikacji, w tym przewodników, takich jak „Wzgórza Strzegomskie” oraz „Przedgórze Izerskie”, które cieszą się uznaniem wśród turystów i mieszkańców.

W trakcie spotkania Edward Wiśniewski podzieli się wspomnieniami o Tadeuszu Gumińskim, patronie Legnickiej Biblioteki Publicznej. Gumiński, który zmarł, pozostawił po sobie niezwykły dorobek jako pedagog, działacz społeczny i kulturalny. Wspólnie napisali wielokrotnie wznawiany przewodnik „Legnica i okolice”. Ich współpraca nie tylko zaowocowała przewodnikiem, ale także przyczyniła się do zacieśnienia więzi między lokalnymi pasjonatami historii i turystyki.

Tadeusz Gumiński był niezwykle ważną postacią w historii Legnicy, którego wkład w rozwój kultury, edukacji oraz turystyki w regionie jest nieoceniony. Urodził się 26 października 1906 roku w Żychlinie, w rodzinie szlacheckiej. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego w Łowiczu podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1934 roku obronił dyplom magistra praw. Już w czasach studiów angażował się w harcerstwo oraz działalność w Polskim Towarzystwie Krajoznawczym.

Podczas II wojny światowej Gumiński zaangażował się w ruch oporu, uczestnicząc w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej jako redaktor prasy podziemnej. W 1944 roku został aresztowany przez władze komunistyczne i skazany na karę śmierci, którą zamieniono w wyniku amnestii na 5 lat więzienia.

Po wojnie osiedlił się w Malczycach, gdzie jego żona i dzieci przetrwały wojnę. W 1959 roku przeniósł się do Legnicy, gdzie rozpoczął pracę w Fabryce Przewodów Nawojowych. Jego pasja do kultury i nauki szybko znalazła odzwierciedlenie w licznych inicjatywach mających na celu odbudowę i rozwój lokalnego życia kulturalnego. Jednym z najważniejszych osiągnięć Gumińskiego było założenie Muzeum Miedzi w Legnicy, otwartego w 1969 roku, które promowało lokalną historię i dziedzictwo kulturowe.

Gumiński był także autorem wielu publikacji, w tym wielokrotnie wznawianego przewodnika „Legnica i okolice”. Jako redaktor „Szkiców Legnickich” przyczynił się do dokumentacji i popularyzacji historii miasta. Jego działalność była wielokrotnie doceniana, otrzymał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Jako Honorowy Obywatel Legnicy i Żychlina, Gumiński stał się symbolem zaangażowania w życie społeczne i kulturalne regionu.

Chociaż Tadeusz Gumiński zmarł, jego dziedzictwo wciąż żyje w Legnicy. Jego wkład w rozwój lokalnej kultury, edukacji oraz turystyki pozostaje nieoceniony. Zachęcamy wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w nadchodzącym spotkaniu z Edwardem Wiśniewskim, które będzie doskonałą okazją do poznania historii między innymi związanych z działalnością Gumińskiego.