Podraza: Jestem autorem szczęśliwym

Rafał Podraza dziennikarz, poeta, tekściarz. Urodził się w Jaworze, mieszkał w Lubinie, uczył się i pracował w Legnicy. Kilka dni temu ukazała się jego kolejna kiążka.

Z Rafałem Podrazą, dziennikarzem, badaczem losów rodziny Kossaków, rozmawia Lilla Sadowska.

Właśnie ukazała się twoja kolejna książka. Książka, będąca zbiorem listów Magdaleny Samozwaniec do przyjaciół i rodziny. Dlaczego właściwie "Moich listów nie pal"?

- Dlaczego taki tytuł… Tak w 1972 roku swój list rozpoczęła Magdalena Samozwaniec do swojej wrocławskiej kuzynki – Anny Kruczkiewicz. Razem z Ireną Szypowską, pierwszą redaktorką książki, postanowiliśmy wykorzystać ten wers w tytule całości. Jest bowiem tajemniczo-kontrowersyjny, a zarazem w pełni określający Madzię.

Podobno nad książką pracowałeś siedem lat?!

- Oczywiście nie non stop, ale faktycznie prace nad listami zacząłem zaraz po wydaniu mojej pierwszej książki „Magdalena, córka Kossaka” w 2007 roku. W międzyczasie zmieniała się koncepcja książki i wydawnictwo.

Ile tajemnic zostało jeszcze do odkrycia, tajemnic związanych z Madzią, Kossakami?

- Co książka, to kolejne tajemnice zostają przeze mnie odsłaniane. Oczywiście jest trochę rzeczy, których nigdy nie ujawnię, bo przecież nie można kopać we własne gniazdo, ale staram się dbać o fanów Kossaków i odkrywać kolejne, nieznane karty z biografii tej zacnej rodziny. Listy są pełne przypisów, jeśli ktoś umie czytać między wierszami, wyczyta z nich bardzo wiele…

Co obecnie masz na tzw. warsztacie? Z tego co wiem jest to kilka rzeczy…

- Faktycznie po roku posuchy (śmiech), w ubiegłym roku tylko jedna książka, rok 2014 bardzo bogaty. Wyszły listy, za moment „Rozmowy o Zmierzchu”, pod koniec sierpnia II wydanie książki o Helenie Majdaniec, tym razem ogólnopolskie i poszerzone, a na jesień książka o Januszu Kondratowiczu, poecie polskiej piosenki, rzecz o tyle atrakcyjna, że pełna zdjęć, anegdot i ciekawostek z życia polskiego show-biznesu. Sam czytając fragmenty zastanawiam się ile obaliliśmy mitów… Janusz Kondratowicz bardzo szczerze opowiedział mi o swojej przyjaźni z Anną Jantar, Jarosławem Kukulskim, Krzysztofem Klenczonem, Jackiem Lechem i wieloma innymi polskimi wykonawcami oraz osobowościami tamtych lat. Opowiedział mi także o swoich piosenkach, co o nich myśli, jak powstawały. Rzecz zapowiada się bardzo, bardzo interesująco.

Dużo tego…

- Póki co, nie mogę narzekać na zainteresowanie wydawców. Parafrazując słowa Magdaleny Samozwaniec: - Jestem autorem szczęśliwym, bo wciąż wydawanym i nie zalegającym półek z tanią książką. Mój grafik wypełniony jest do 2016 roku, więc mam, co robić.

Kiedy kolejna pozycja?

- Jeszcze w maju. „Rozmowy o Zmierzchu”, to trzynaście rozmów z ponad stu, które na przestrzeni lat przeprowadziłem, z tuzami polskiej kultury. Wybrałem tylko trzynaście rozmów, ale moim zdaniem najciekawszych i dla mnie, z różnych względów bardzo ważnych.

Kiedy przyjedziesz do Legnicy i proszę nie mów, że Legnica Cię nie lubi, bo to odpowiedź wymijająca.

- Kiedy przyjadę do Legnicy?… Kiedy Legnica mnie zaprosi, póki co, telefon milczy. Kiedyś mnie to bolało, przecież wychowałem się w tym mieście, mieszkałem tutaj wiele lat, skończyłem tutaj liceum, ale dziś mam do tego dystans. Nie można się pchać tam, gdzie cię nie chcą.