Pełna gorzkiej ironii praca Norberta Sarneckiego przedstawiająca żyrafę na łyżwach, zatytułowana „Anomalie klimatyczne”, zwyciężyła w 43. Międzynarodowej wystawie Satyrykon-Legnica 2020. Pokonała 2702 prace 758 autorów z 56 krajów świata.

Po raz drugi w 43-letniej historii Satyrykonu zwyciężyła rzeźba. Nie po raz pierwszy jej autor Norbert Sarnecki został nagrodzony na legnickim festiwalu satyry. Po raz pierwszy w składzie jury znalazła się filozofka bardzo blisko związana ze sztuką.

- Zmiany klimatyczne to jeden z najważniejszych tematów, z jakimi przychodzi nam się współcześnie konfrontować. Żyrafa jest praca bardzo wyjątkową. Doskonale łapie ducha Satyrykonu. Może być traktowana jako coś zabawnego bo to żyrafa na łyżwach. Z drugiej strony ma poplątane nogi, jest nieporadna, nie może na nich ustać. Z drugiej strony jest w niej coś bardzo smutnego ponieważ okazuje się, że to co na pierwszy rzut oka jest śmieszne, dowodzi że coś się w naszym świecie bardzo złego dzieje. Coś czego nie możemy już chyba zatrzymać, czego skutki, bardzo złe, możemy jedynie minimalizować. Ona jest symbolem nieprzystosowania do tego, co nas w najbliższej przyszłości najprawdopodobniej czeka – mówi Katarzyna Kasia, kierowniczka katedry Teorii Kultury, prodziekan Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, jurorka Satyrykonu 2020.

Siedmioosobowe, międzynarodowe jury przez kilka godzin toczyło dyskusje na temat zakwalifikowanych prac. Zwycięzca Grand Prix nie wszystkim przypadł do gustu, wywiązała się więc dyskusja.

- Praca ma to coś. Jest świetnie wykonana, pomysłowa. Trochę bawi, jest zaskakująca i świetnie spointowana tytułem. Od początku była jednym z kandydatów do głównej nagrody. Kiedy już w ostateczne szranki stanęły rzeźba i bardzo dobry rysunek, wywiązała się wśród jurorów dyskusja, ale była bardzo merytoryczna. Decyzja jury nie była jednomyślna aczkolwiek żyrafa wygrała dużą przewagą głosów – zauważa Grzegorz Szczepaniak, dyrektor Legnickiego Centrum Kultury.

- Może to zabrzmi nieskromnie, ale to co mi się podoba w naszym konkursie, to fakt że dyskusja jest rzeczą najważniejszą. W wielu konkursach tego nie ma, nagrody rozdziela się licząc ilość głosów – dodaje Elżbieta Pietraszko, pomysłodawczyni Satyrykonu, przedstawicielka jury.

- Zwycięzca, Norbert Sarnecki, w świecie plastyków jest wybitnym artystą. Myślę, że bardzo zasłużenie otrzymał tym razem najwyższe trofeum Satyrykonu.

Norbert Sarnecki jest laureatem Złotego Medalu i nagrody prezydenta Tadeusza Krzakowskiego. Jego żyrafa na łyżwach konkurowała na ostatniej prostej z pracą „Czuwanie” Karoliny Gmiterek, z kategorii „Samotność”. Bohaterkami są dwie staruszki, które, dzieli ściana, które nasłuchują się, w zależności od interpretacji, pilnują się wzajemnie, szukają bliskości lub po prostu próbują nawiązać kontakt żeby przełamać samotną starość i poczuć się bezpiecznie.

- Praca bardzo dobra zarówno warsztatowa i w ujęciu tematycznym. Długo dyskutowaliśmy ale wydaje mi się, że rzeźba miała większe atuty podsumowuje Elżbieta Pietraszko.

Swoim socjologicznym „okiem” przyglądała się „samotności” Katarzyna Kasia.

- Samotność współcześnie jest wszędzie bardzo podobna, ponieważ czasem ma twarz opresji, na przykład politycznej i kilka bardzo dobrych prac się pojawiło. Natomiast tematem dominującym był temat odizolowania człowieka od świata przez nowe media. Okazuje się, i to jest dosyć przewrotne, że powodem da którego jesteśmy współcześnie samotni, jest to że zamiast żyć w świecie rzeczywistym, żyjemy w świecie wykreowanym przez media społecznościowe, zapośredniczonym, fundamentalnie nieprawdziwym – analizuje Katarzyna Kasia, kierowniczka katedry Teorii Kultury, prodziekan Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Wśród prac pojawiły się obrazy samotności jako więzienia, izolacji, nawet bezludnej wyspy, na której człowiek usiłuje ulepić sobie z piasku towarzystwo. Najbardziej dojmujące były prace ukazujące samotność w tłumie. Ludzi otoczonych wieloma osobami ale jednocześnie całkowicie samych i skazanych na siebie.

Jury w składzie: Robert Sowa (PL) -przewodniczący oraz członkowie: Oleg Dergachov (Kanada), Katarzyna Kasia, Paweł Kuczyński, Ali Miraee (Iran), Elżbieta Pietraszko i Agim Sulaj (Włochy) po obejrzeniu 2.703 prac 758 autorów z 56 krajów świata postanowiło przyznać następujące nagrody:

Grand Prix SATYRYKONU 2020 oraz nagroda pieniężna w wysokości 8 tys. zł – Norbert Sarnecki (Polska) za pracę „Anomalie klimatyczne”.

Dział samotność:

1. I nagroda, złoty medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 6 tys. zł – Karolina Gmiterek (Polska) za pracę „Czuwanie”.

2. II nagroda, srebrny medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 5, 5 tys. zł – Andrei Popov (Rosja) za pracę „Pingwin”.

3. III nagroda, brązowy medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 5 tys. zł – Vladimir Kazanevsky (Ukraina) za pracę bez tytułu.

Dwa równorzędne wyróżnienia po 4 tys. zł każde: Alireza Pakdel (Iran) za pracę „Rodzina” i Andrzej Popiel (Polska) za pracę „Suflerzy”.

Dział: żart i satyra:

1. I nagroda, złoty medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 6 tys. zł - Oleksy Kustovsky (Ukraina) za pracę „Magnet”.

2. II nagroda, srebrny medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 5.5 tys. zł –Jugoslav Vlahović (Serbia) za pracę bez tytułu.

3. III nagroda, brązowy medal oraz nagroda pieniężna w wysokości 5 tys. zł – Ilya Katz (Izrael) za pracę „Niespodzianka”.

Dwa równorzędne wyróżnienia po 4 tys. zł każde: Mello Silvano (Brazylia) za pracę „Podejrzani” oraz Marziyeh Khanizadeh (Iran) za pracę „Wilki w zasadzce”.[FOTORELACJA]16514[/FOTORELACJA]