Obowiązek jako sukces, standard jako „wynegocjowany przełom”. Karolina Jaczewska-Szymkowiak promuje się na formalnościach?

Co w Radzie Piszczy? Ano to, że rzeczy, które wynikają wprost z przepisów, można dziś ogłaszać jako „sukces negocjacyjny”. Na profilu facebookowym "Co w Radzie Piszczy" pojawiło się podsumowanie rozmów z inwestorem planującym zabudowę na Tarninowie. Brzmi jakby Karolina Jaczewska-Szymkowiak, przewodnicząca rady miejskiej wywalczyła cuda: strefy ochronne, rękojmie, zieleń, zakaz odprowadzania deszczówki do lasu. Spotkanie odbyło się 6 maja, a jego efekty opisano w komunikacie, w którym próbuje się przekonać mieszkańców, że oto przewodnicząca rady miejskiej „wywalczyła” coś wyjątkowego.

Problem w tym, że większość tych „ustaleń” musiałaby się i tak pojawić, niezależnie od dobrej woli radnych, bo wymaga tego po prostu prawo.

Przykład pierwszy z brzegu: 30-metrowa strefa ochronna przy użytku ekologicznym „Glinki w Lasku Złotoryjskim”. W komunikacie mówi się, że „rozważane jest wprowadzenie” takiego bufora. Tymczasem podobne strefy ochronne to obowiązek zapisany w ustawie o ochronie przyrody i to od lat. Jeśli tylko warunki przestrzenne na to pozwalają, taki pas musi się pojawić. To nie jest ani kompromis, ani efekt negocjacji, to po prostu wymóg ustawowy.

Podobnie z zakazem odprowadzania wód opadowych i roztopowych do tego samego użytku ekologicznego. W komunikacie brzmi to jak troska o przyrodę, ale w rzeczywistości zakaz ten wynika wprost z prawa wodnego. Każdy, kto projektuje nową zabudowę, musi z góry zakładać takie rozwiązanie. Mało tego – trzeba jeszcze uzyskać specjalne pozwolenie wodnoprawne, które dokładnie reguluje, gdzie i jak mogą być odprowadzane deszcze z dachów czy dróg.

Mamy też „ustalenie”, że minimum 30 proc. powierzchni działki musi pozostać biologicznie czynne, czyli pokryte roślinnością, a nie betonem czy asfaltem. I znowu, to żadna nowość. Taki wymóg jest standardem w miejscowych planach zagospodarowania, a nawet wynika z rozporządzenia o warunkach technicznych dla budynków. Co więcej, w Legnicy podobny wskaźnik obowiązuje w wielu częściach miasta od dawna.

Z kolei 5-letni okres rękojmi i gwarancji, który przedstawiono jako „gwarancję dla mieszkańców”, to po prostu obowiązek wynikający z Kodeksu cywilnego. W przypadku robót budowlanych, wykonawca musi odpowiadać za wady nawet przez pięć lat – to nie podlega żadnym negocjacjom, to przepis.

Nieco więcej sensu można przypisać punktowi dotyczącym wskaźnika parkingowego. Inwestor chciał obniżyć go do 0,9 miejsca na mieszkanie – ostatecznie przyjęto wartość 1,1, zgodną z miejskimi standardami. Można to uznać za kompromis, który nie pogorszy warunków parkowania w okolicy – choć nadal nie wiadomo, jak będzie wyglądała realizacja tego zapisu w praktyce.

Reszta, czyli zapewnienie drogi tymczasowej na czas budowy, uzgodnienia z Zarządem Dróg Miejskich czy budowa na przepuszczalnych nawierzchniach, również nie wynika z żadnego „sukcesu Rady”. To po prostu obowiązki wynikające z przepisów budowlanych i technicznych. Każdy inwestor, który chce budować w mieście, musi je spełnić.

Mimo to na profilu Co w Radzie piszczy ktoś stara się wmówić legniczanom, że to efekt skutecznych negocjacji i osobistego zaangażowania Karoliny Jaczewskiej-Szymkowiak. Tymczasem to narracja bardziej polityczna niż faktyczna. Za efektownymi hasłami kryją się rzeczy, które musiałyby zostać zrealizowane bez względu na to, kto zasiada przy stole rozmów.

Dla tych, którzy chcą to sprawdzić samodzielnie:

– ustawa o ochronie przyrody (art. 42) mówi wprost o konieczności uwzględniania ochrony użytków ekologicznych,

– prawo wodne (art. 269 i 272) zakazuje samowolnego odprowadzania wód do środowiska bez pozwolenia,

– rozporządzenie o warunkach technicznych budynków (§21) ustala minimalne powierzchnie zielone,

– Kodeks cywilny (art. 568) daje inwestorom obowiązkową rękojmię na 5 lat,

– a prawo budowlane wymaga zapewnienia dojazdu, uzgodnień drogowych i zgodności z planem.

A na koniec. Jeśli ktoś naprawdę wierzy, że zakaz wylewania wody deszczowej do lasu to efekt twardych negocjacji z inwestorem, to warto przypomnieć, że mniej więcej od tego są przepisy. Podobnie z rękojmią, zielenią czy drogą tymczasową, to wszystko jest jak pasy bezpieczeństwa w aucie. Nie trzeba ich „wywalczać”, bo są obowiązkowe z definicji.

Chwalenie się czymś, co wynika wprost z ustaw i rozporządzeń, to nie przejaw skuteczności, to raczej pokaz politycznej gimnastyki. Dużo formy, mało treści. I nawet jeśli rzeczywiście komuś zależy na Tarninowie, to wypadałoby mówić mieszkańcom prawdę, a nie sprzedawać przepisy prawa jako efektowną grę negocjacyjną.