Rafał Plezia i Adam Babuśka uczestniczyli w uroczystościach z okazji Dnia Sybiraka w Nowej Wsi Legnickiej

W minioną niedzielę, 14 września, w Nowej Wsi Legnickiej odbyły się uroczystości upamiętniające Światowy Dzień Sybiraka. To pamiętna data związana z agresją sowiecką na Polskę 17 września 1939 roku. Mieszkańcy, Sybiracy oraz przedstawiciele władz samorządowych spotkali się, aby oddać hołd ofiarom deportacji i represji, które stały się jednym z najbardziej dramatycznych rozdziałów w historii naszego narodu.

Msza święta i uroczystość pod pomnikiem

Obchody rozpoczęły się uroczystą mszą świętą, podczas której modlono się w intencji Sybiraków i wszystkich Polaków, którzy zginęli na zesłaniu. Następnie uczestnicy przeszli pod Pomnik Sybiraków przy Skwerze Narodów w Nowej Wsi Legnickiej. To właśnie tam, w otoczeniu pocztów sztandarowych, zapalonych zniczy i złożonych kwiatów, oddano cześć tym, którzy zostali siłą wyrwani z rodzinnych domów i skazani na katorżniczą tułaczkę na nieludzkiej ziemi.

Władze gminy i starostwa powiatowego wśród uczestników uroczystości

W uroczystości wzięli udział wójt gminy Legnickie Pole Rafał Plezia oraz starosta legnicki Adam Babuśka, którzy wspólnie z mieszkańcami gminy, delegacją Rajdu Katyńskiego i sołectwa Nowa Wieś Legnicka, oddali hołd ofiarom represji. Na uroczystościach obecni byli także Sybiracy, prezes lokalnego koła Związku Sybiraków Eugeniusz Zawacki oraz przedstawiciel legnickiego oddziału Antoni Dziemirowicz. Ich obecność przypomniała, że nie jest to tylko lekcja historii, lecz także żywe świadectwo ludzi, którzy przeszli przez dramat deportacji i mogą opowiedzieć o nim kolejnym pokoleniom.

Historia Sybiraków to opowieść o cierpieniu i ofiarach

Dane historyczne pokazują ogrom cierpienia. Pierwsza masowa deportacja Polaków miała miejsce 10 lutego 1940 roku i objęła około 140 tysięcy osób. W kolejnych falach wywózek liczba ta rosła. Według dokumentów NKWD na Syberię i do Kazachstanu mogło trafić nawet 330 tysięcy Polaków, jednak świadectwa Sybiraków i badania historyków wskazują na jeszcze większą skalę, mówi się nawet o 1,3–1,8 miliona zesłańców. Wielu z nich nigdy nie wróciło. Szacuje się, że co trzeci deportowany zginął z głodu, chorób, wycieńczenia i nieludzkich warunków życia. Ci, którzy przeżyli, często już na zawsze nosili w sobie piętno Sybiru.

Pamięć o zesłańcach musi być przekazywana kolejnym pokoleniom

Podczas uroczystości pod pomnikiem składano kwiaty i zapalano znicze. Jak podkreślali uczestnicy, to nie tylko akt pamięci, ale także zobowiązanie wobec przyszłych pokoleń, aby losy Sybiraków nie zostały zapomniane. Każda rocznica, każde spotkanie, każde świadectwo ma znaczenie, bo pamięć o tych, którzy cierpieli i ginęli, to część naszej wspólnej tożsamości. Światowy Dzień Sybiraka przypomina, że historia ta nie może zniknąć z kart pamięci, lecz powinna być przekazywana dalej, by stała się przestrogą i świadectwem.