W czternastu językach zabrzmiały życzenia świąteczne wypowiedziane na XV Legnickiej Wigilii Narodów. Przy wspólnym stole zasiedli przedstawiciele mniejszości narodowych i etnicznych mieszkających w Legnicy.

Międzynarodowe spotkania przy wigilijnym stole to już w naszym mieście tradycja, która trwa dokładnie piętnaście lat. Rokrocznie spotkanie świąteczne organizuje Elżbieta Chucholska. Przy wspólnym stole spotykają się przedstawiciele mniejszości narodowych zamieszkujących Legnicę.

W tym roku zasiedli przy nim przedstawiciele mniejszości, których do tej pory brakowało, mimo że od lat są mieszkańcami Legnicy.

- To rodzina z Nigerii i z Filipin. Na naszym spotkaniu są też po raz pierwszy przedstawiciele Madagaskaru – wyliczała Elżbieta Chucholska. - Nasze dzisiejsze spotkanie będzie pełne muzyki i śpiewu. Wystąpi zespół ArPoDe, który zaśpiewa w kilku językach. Kolędy i pastorałki zabrzmią między innymi po niemiecku, żydowsku, ukraińsku, romsku – dodała Chucholska.

Stoły, za którymi zasiedli goście, uginały się od potraw tradycyjnie podawanych podczas świąt w ich krajach.

- Na naszym stole są przede wszystkim pielmienie, tradycyjne rosyjskie pierożki z mięsem. Są gotowane i podawane są z rosołem lub ze śmietaną. Są też bielaszy, te są smażone – mówi Olga Majda, przedstawicielka mniejszości rosyjskiej.

Na rosyjskim stole królują też potrawy z ryb i kawior. Nie ma za to opłatka. Zamiast niego Rosjanie przełamują się prosforą. Podobnie czynią Ormianie, u których posiłek wigilijny rozpoczyna się od modlitwy i dzielenia prosforą.

- Na ormiańskim stole króluje pilaw, czyi potrawa z ryżu, naszego chleba, rodzynek i innych słodkości – wyjaśnia Szorik Sargysjan z mniejszości ormiańskiej. - Podajemy też gołąbki, które po naszemu nazywają się tolma. Nie ma w nich mięsa, są ziemniaki i warzywa strączkowe.

Berenice Folake Taiwo z Nigerii mieszka wraz z mężem i trzema synami od prawie sześciu lat w Legnicy. Jednak święta Bożego Narodzenia rodzina stara się obchodzić według tradycji swojego kraju. Jest w domu choinka, a podczas wigilii na stole stoją tradycyjne potrawy.

- Święta wyglądają podobnie, ale są pewne różnice. Po pierwsze nie obchodzimy wigilii, nie dzielimy się opłatkiem, ale składamy sobie życzenia. Zaczynamy świętowanie od pójścia do świątyni w nocy z 24 na 25 grudnia i wracamy. Rano po nabożeństwie świętujemy – tłumaczy Berenice Folake Taiwo.

- Na stole zawsze jest ryż z warzywami i mięsem, oraz joruba, to takie nasze puree. Przygotowujemy je z bulwy zwanej jam. Potrawa jest słodka. Do tego jest zupa warzywna ze szpinaku i pestek dyni, nazywa się egusi.

Potraw każdy mógł spróbować i porównać smaki. Z pewnością każdy będzie kultywować swoje tradycje, dobrze jednak jest poznać tradycje sąsiada. Mimo, że przez kilkanaście lat formuła spotkań jest podobna,wszyscy chętnie zasiadają przy wspólnym stole. Dzięki tym spotkaniom między mniejszościami wytworzyła się więź przyjaźni, a wszyscy stali się jedną wielką rodziną, która co roku chce się spotykać bo jest jej ze sobą dobrze.

Podczas jubileuszowej, piętnastej wigilii przy wspólnym stole siedzieli przedstawiciele mniejszości ormiańskiej, rosyjskiej, niemieckiej, filipińskiej, pakistańskiej, romskiej, łemkowskiej. Byli także przedstawiciele Turcji, Madagaskaru, Nigerii, Grecji, Ukrainy i Mołdawii. Gospodarzami był prezydent Tadeusz Krzakowski, który wręczył wszystkim grupom świąteczne bombki i kalendarze miejskie.[FOTORELACJA]12190[/FOTORELACJA]