Edmund Stępień wspomina dawną Legnicę

Towarzystwo Miłośników Legnicy zorganizowało kolejne spotkanie z cyklu „Legniczanie znani i lubiani”. Tym razem bohaterem wieczoru był Edmund Stępień, pionier Legnicy, ekonomista, działacz sportowy.

Edmund Stępień nie jest legniczaninem z pochodzenia, urodził się w Wieluniu, w województwie łódzkim. Dzieciństwo spędził w Ożarowie, tam też zastała go II wojna światowa. Mimo że miał wtedy tylko 9 lat, doskonale pamięta 1 września 1939 roku. - To był piękny, słoneczny dzień. To były makabryczne widoki – wspomina pierwsze dni wojny. Kiedy w 1940 roku Niemcy rozpoczęli wywózki na roboty przymusowe, ekonomista trafił do miejscowości pod Hamburgiem, gdzie pracował do 1945 roku.

Po wojnie ojciec Edmunda Stępnia wraz z jego wujem osiedlili się w Jaworze, zajęli się tam gospodarstwem, prowadzili trzy sklepy i restaurację. Powojenne losy bohatera spotkania związane były już z Legnicą. To tutaj pan Edmund rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Dziewiarskiej dla Pracujących ZPDZ "MILANA", w zakładzie był także tłumaczem języka niemieckiego, w późniejszych latach pracował w „Hance”, rozpoczął także działalność społeczną, którą kontynuował przez wiele lat. - To trzeba mieć w genach, by być obrotnym – mówi pionier naszego miasta.

Legnica we wspomnieniach Edmunda Stępnia z czasów powojennych to miejsce, gdzie powało  wiele usługowych zakładów rzemieślniczych, spółdzielni pracy, gdzie próbowało się budować nową inteligencję. - To było ciężkie, ale i radosne życie – wspomina tamte lata.

W późniejszym okresie ekonomista pracował także w Urzędzie Miasta, gdzie był kierownikiem Działu Przemysłu, nadal rozwijała się jego działalność społeczna. Od ponad 30 lat jest emerytem, ale jak podkreśla z uśmiechem, nie rezygnuje z życia.