Krzysztof Galos: „Na pewno nie Legnica”. Ministerstwo Klimatu i Środowiska unika jasnych deklaracji

Złoże węgla brunatnego „Legnica” nie trafi na listę złóż strategicznych – takie słowa padły z ust Głównego Geologa Kraju Krzysztofa Galosa w rozmowie z Radiem Wrocław. „Myślę, że jeśli chodzi o złoże węgla brunatnego, to takich złóż uznanych za strategiczne może być 0, może 1, może 2... i na pewno nie złoże Legnica” – powiedział Krzysztof Galos. Zapytaliśmy Ministerstwo Klimatu i Środowiska, czy wypowiedź Galosa oddaje oficjalne stanowisko resortu. W odpowiedzi ministerstwo unika równie kategorycznego sformułowania, jednak nie dystansuje się od jego słów. Z przesłanej informacji wynika, że nawet gdyby złoże „Legnica” nie znalazło się w wykazie złóż strategicznych, to nie spowoduje to zdjęcia ustawowej ochrony z tego złoża.

[ZT]94598[/ZT]

„Do października br. MKiŚ powinno wszcząć postępowania dotyczące złóż strategicznych w stosunku do złóż stanowiących własność górniczą Skarbu Państwa, które zostały udokumentowane przed dniem wejścia w życie nowelizacji Prawa geologicznego i górniczego” – informuje resort. Jednocześnie zastrzega, że „postępowania te będą wszczęte, ale mogą nie być zakończone”, ponieważ wymagają uzyskania m.in. opinii państwowej służby geologicznej oraz samorządów. „Istotnym przyczynkiem w przypadku złóż węgla brunatnego powinny też być ustalenia dokumentów związanych z planowaną zmianą polityki energetycznej państwa, w szczególności Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu” – czytamy w odpowiedzi.

Ministerstwo precyzuje też, że nie będzie jednej zamkniętej listy strategicznych złóż. „Przepisy przewidują, że minister właściwy do spraw środowiska prowadzi wykaz złóż strategicznych i udostępnia go w Biuletynie Informacji Publicznej. Wpisy do tego wykazu następują na podstawie indywidualnych decyzji o uznaniu złoża kopaliny za złoże strategiczne”. To oznacza, że choć formalnie postępowanie w sprawie „Legnicy” może jeszcze zostać uruchomione, szansa na jego pozytywne zakończenie jest iluzoryczna. Ministerstwo nie sugeruje jego objęcia ochroną strategiczną i nie dementuje słów Galosa.

Co więcej, resort zastrzega, że nawet jeśli złoże nie trafi do wykazu, nie oznacza to zniesienia ochrony: „Nawet gdyby złoże 'Legnica' nie znalazło się w wykazie złóż strategicznych, to nie spowoduje to zdjęcia ustawowej ochrony z tego złoża kopaliny (przepisy nie przewidują takiego skutku)”.

Pozostaje więc pat: złoże nie zostanie uznane za strategiczne, ale nadal będzie objęte ustawową ochroną. Ministerstwo wspomina co prawda o „potrzebie wspólnego wypracowania z samorządami rozwiązań mających na celu uwolnienie części powierzchni złoża Legnica od zakazu zabudowy i umożliwienie inwestycyjnych działań prorozwojowych”, jednak nie podaje żadnych terminów, narzędzi ani trybu, w jakim miałoby się to odbywać.

Wszystko wskazuje więc na to, że z punktu widzenia państwa złoże „Legnica” jest niewygodnym problemem, którego nikt nie chce rozwiązać ani jednoznacznie rozstrzygnąć. Słowa Galosa padły publicznie i nie spotkały się z dementi. Ministerstwo, mimo że mówi wiele, kluczowej deklaracji po prostu nie wypowiada, a na taką od lat czekają mieszkańcy regionu.

Przypomnijmy: już w 2009 roku mieszkańcy Kunic, Rui, Miłkowic, Prochowic, Ścinawy i gminy wiejskiej Lubin wypowiedzieli się na temat odkrywki w największym w kraju referendum lokalnym. Mieszkańcy zdecydowali wówczas, że nie chcą kopalni odkrywkowej. Zlikwidowali dzięki temu widmo odkrywki i budowy elektrowni przy złożu. Dla mieszkańców regionu oznaczało to przede wszystkim wysiedlenia i degradację środowiska naturalnego, w którym żyją. Zniknąć miały wszystkie wsie między Legnicą a Ścinawą. Na powierzchni 20 kilometrów kwadratowych miała powstać kopalnia głęboka na około 50 pięter. Wokół niej, na 16 kilometrach kwadratowych, rozciągać się miały zwałowiska, które wznosić się miały na wysokość nawet 100 metrów. Przeciwko odkrywkowej metodzie wydobycia węgla brunatnego zagłosowało blisko 95 procent uprawnionych.