TARNINÓW - DZIELNICA I JEJ MIESZKA

W drugiej połowie XIX wieku Legnica była niewielkim miasteczkiem, duszącym się w ciasnych murach miejskich otaczających średniowieczne miasto. Władze, nie widząc innej możliwości uwolnienia się z tego ciasnego gorsetu, zad

zaczęły powstawać całe nowe ulice, a nawet dzielnice. Pierwsza, o charakterze głównie przemysłowym, zaczęła szybko rosnąć na północnym zachodzie od centrum. Druga, zwana teraz Tarninowem, na południu. Jej budowa zaczęła się w 1862 roku od uporządkowania terenu obecnego placu Słowiańskiego (dawniej Friedrichsplatz). W następnym roku wytyczono ulicę Witelona (dawniej Gartenstrasse), a po kolejnych pięciu latach ulicę A. Mickiewicza (dawniej Luisenstrasse). W tym samym 1868 roku władze miasta zatwierdziły pierwszy plan nowej dzielnicy, który przewidywał budowę trzech głównych ulic i dwóch poprzecznych. Jedną z nich była wytyczona (na odcinku do ulicy W. Łukasińskiego) w 1874 roku ul. F. Roosevelta (dawniej Sophienstrasse).
W 1879 roku (po części wynikało to z realizacji tamtego planu) wytyczono cztery nowe nowoczesne ulice - Powstańców Śląskich (dawniej Jochmannstrasse), W. Łukasińskiego (dawniej Schuetzenstrasse), W. Korfantego (dawniej Bismarckstrasse) oraz W. Reymonta (dawniej Victoriastrasse). Niebawem wytyczono i zabudowano także ulicę Szkolną (dawniej Schulstrasse). W ten sposób zapoczątkowano tworzenie nowej, nowoczesnej dzielnicy mieszkalnej, w którą szybko zaczęli inwestować tutejsi przedsiębiorcy budowlani i mieszkać najzamożniejsi mieszkańcy miasta.

Zapraszamy na stronę poświęconą tej wspaniałej dzielnicy Legnicy http://tarninow.lca.pl