Wernisażem wystawy i koncertem rozpoczęły się oficjalnie legnickie obchody Roku Bilsego. Specjalnie z tej okazji przyjechał do Legnicy jego potomek Jochen Güntzel. Przywiózł ze sobą cenne pamiątki i opowieści o przodku.

Inauguracja ochodów roku Beniamina Bilsego- FOTO:WP(lca.pl)

Benjamin Bilse przyszedł na świat 17 sierpnia 1816 r. w gospodzie Zum Schwarzkretscham, prowadzonej przez jego ojca Gottlieba Benjamina Bilse. Dom znajdował się przy obecnej ulicy Głogowskiej 32, tuż za mostem na Czarnej Wodzie. Chłopiec został ochrzczony w kościele Marii Panny, co zostało odnotowane w zachowanej do dziś księdze metrykalnej.

Benjamin już jako chłopiec okazywał duże zainteresowanie muzyką. Dlatego w wieku 14 lat rozpoczął naukę u ówczesnego muzyka miejskiego Ernsta Friedricha Scholza. Opanował grę na skrzypcach i wielu innych instrumentach. Podczas nauki wraz ze swoim nauczycielem grał na różnych uroczystościach miejskich i koncertach organizowanych w piwnicy ratuszowej. Dzięki wsparciu finansowemu legnickiego kupca Baumgarta dalszą naukę młody Benjamin kontynuował w Wiedniu. Tam studiował dyrygenturę i doskonalił grę na skrzypcach pod kierunkiem znanego wirtuoza Josepha Böhma. Występował także jako pierwszy skrzypek w orkiestrze Johanna Straussa (ojca).

Zdjęcie z kolekcji Jochena Güntzla- FOTO:LS(lca.pl)

Po powrocie do Legnicy, w 1842 roku Benjamin Bilse objął posadę dyrygenta miejskiej orkiestry. Rozpoczął też współpracę z organistą i kantorem w kościele Piotra i Pawła Friedrichem Wilhelmem Tschirchem. Wspólnie stworzyli silny i ambitny zespół muzyczny współpracujący z solistami i chórami. Muzyk skompletował i wyszkolił orkiestrę, która raczyła legniczan cyklami koncertów muzyki popularnej, ale także oratoryjno-kanatowej i symfonicznej.

Legnicka orkiestra, mająca w swoim repertuarze różnorodne utwory, stawała się coraz sławniejsza. Jej oryginalny styl, wysoki poziom wykonawczy oraz dbałość o właściwe brzmienie zaowocowało licznymi zaproszeniami. Artystyczne podróże ułatwiła rozwijająca się od lat 40. XIX wieku sieć połączeń kolejowych. Dzięki czemu orkiestra Bilsego stała się bardziej mobilna i o jej zaletach mogli przekonać się słuchacze wielu europejskich miast. Częstym kierunkiem obieranym przez legnicką orkiestrę była Warszawa, gdzie jej muzycy podczas swoich ośmiu kilkumiesięcznych pobytów wzbudzali szczególny entuzjazm wśród warszawskiej publiczności.

W1865 r. zerwał współpracę z miastem i przeniósł się do Berlina. Aż do 1885 roku Benjamin Bilse związany był z Franzem Meddingiem właścicielem Domu Koncertowego w Berlinie, który w tym czasie stanowił jedno z centrów życia muzycznego stolicy Niemiec. Dał tam ponad 3,5 tys. koncertów. W tym czasie odbywał ze swą orkiestrą liczne tournée po dziesiątkach miast i stolic europejskich.

W wieku 70 lat powrócił na stale do swego rodzinnego miasta. Zamieszkał w domu przy ulicy Złotoryjskiej. Tutaj też zmarł 13 lipca 1902 roku. Jeszcze za jego życia, imieniem Bilsego nazwano jedną z ulic i reprezentacyjny plac w mieście. Współcześni zaliczali Bilsego do największych dyrygentów tamtych czasów. Członkowie jego orkiestry stworzyli tworzyli trzon powstającej Filharmonii Berlińskiej. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę w postaci ponad 40 kompozycji, które ukazały się drukiem w Berlinie, a także w Anglii i Francji. Popyt na nie był tak wielki, że prawie wszystkie zostały opracowane dla użytku domowego na pianino, na dwie lub cztery ręce oraz na pianino i skrzypce. Duża część jego kompozycji została poświęcona osobistościom, które znał lub podziwiał. Wiele utworów skomponował na specjalne okazje, jak otwarcie linii kolejowej łączącej Legnicę z Wrocławiem w 1844 r.

Wpis do księgi chrztów parafii kościoła Marii Panny- FOTO:LS(lca.pl)

W Muzeum Miedzi znalazły się nie tylko nuty tych utworów ale także inne związane z muzykiem i jego epoką przedmioty. Na szczególną uwagę zasługują oryginalne księgi zarówno kościelne jaki i miejskie, w których znalazły się wpisy chrztu, ślubu, zameldowania muzyka. Na wystawie podziwiać też można serwis, w którym Bilse pijał kawę i wiele innych pamiątek będących własnością muzyka lub z nim zwązanych.

Eksponaty na wystawę użyczyli między innymi: Benjamin Bilse Gesellschaft e.V. Detmold, Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, Archiwum Państwowe we Wrocławiu. Oddział w Legnicy, Biblioteka Narodowa w Warszawie, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, Muzea Narodowe we Wrocławiu i Poznaniu, oraz potomkowie Benjamina Bilsego. Wiele z nich znajduje się także w zbiorach legnickiego muzeum.

Wernisaż wystawy odbył się w czwartek po południu. Tuż po nim w Sali Królewskiej nastąpiła uroczysta inauguracja Roku Bilsego. Wystąpiła orkiestra kameralna Zespołu Szkół Muzycznych. Już w najbliższą sobotę zapraszamy na Noc Muzealną „Pod batutą Bilsego”.